YAN beleeft drukke tijden; eerst is er de Day of the African Child en nog geen week later kwam er bericht dat de schooluniformen klaar zijn. Deze uniformen, voor 32 jongeren/ kinderen van 5 verschillende middelbare scholen en 4 basisscholen zijn door een plaatselijk kleermaker gemaakt.
De kleermaker Mohamed Sesay.
Op 15 oktober was alles klaar in het kantoor van YAN en werden de uniformen, schoenen, sokken, tassen, schriften en pennen uitgedeeld aan leerlingen en ouders. De meisjes van Semamaya hebben al eerder in het jaar een uniform gekregen en een schooltas gaan we vanaf nu om de drie jaar schenken zodat we op dit moment 37 middelbare scholieren en 5 basisschoolleerlingen sponsoren. Aan de gezichten is te zien hoe blij iedereen is.
En dan is het zo ver: na een week van intensieve voorbereidingen kan het bezoek aan Semamaya beginnen. De meisjes van Semamaya zijn al op donderdag vertrokken; te voet een wandeling van ongeveer 4 uur. En dan te bedenken dat ze elk weekend heen en terug lopen, op vrijdag van Kabala naar huis en op zondag weer terug naar Kabala.
Satelietbeeld van Semamaya met rechts het langwerpige schoolgebouw.
De rest van de groep reist op vrijdag met motorfietsen.
Ze nemen ook meteen de spullen mee om voor de ongeveer 200 mensen te koken. In Semamaya is er veel belangstelling. Mariama Barrie heet iedereen welkom en Mr. Blessing, de tolk, vertaalt alles van Krio naar Limba.
Daarna voeren de meisjes van Semamaya een toneelstuk op over de gevolgen van zwanger worden als tienermeisje.
Vier vriendinnen
Een meisje minder, zij gaat niet naar school en hangt rond in de stad met jongens.
Het meisje komt na maanden thuis met een baby. De jongen op de achtergrond met pet is de “vader”. Achteraan onder de grote boom, op de rode stoel de Chief van Semamaya, op de blauwe stoel de Section Chief
President Sajor houdt een toespraak.
Er is heel veel belangstelling.
Meisjes zouden niet zwanger mogen worden of trouwen.
En dan wordt er water gehaald en gekookt.
Let eens op de enorme ketels en het werk dat er gedaan moet worden.
De vrouwen eten samen
En de mannen eten samen…
Al met al was het een hele succesvolle dag. We hebben zelfs gehoord dat de District Counsel gehoord heeft over deze activiteit en zegt in de toekomst ook een bijdrage te willen leveren aan de activiteiten van YAN.
Morgen is het weer International Day of the Girl en terwijl er bij vele organisaties grote bijeenkomsten en manifestaties gehouden worden, heeft YAN er samen met ons voor gekozen om deze dag anders dan anders aan te pakken. In de groep zitten op dit moment veel jonge meisjes in de leeftijd van 12 tot 14 jaar. Dat is een kwetsbare groep; in een land als Sierra Leone is het aantal tienerzwangerschappen enorm hoog: 4 op de 10 meisjes onder de 18 jaar is moeder. Daarom is er gekozen om het thema Tienerzwangerschap en het voorkomen hiervan onder de aandacht te brengen. Vrijwel alle jonge meisjes uit de groep komen uit het dorp Semamaya en het is hun wens om de International Day of the Girl daar te vieren. In Semamaya is het al helemaal niet gebruikelijk dat meisjes na de basisschool verder onderwijs volgen, zij trouwen over het algemeen zo gauw ze borsten gaan krijgen. De groep meisjes bij YAN die nu het tweede jaar op Kabala Secondary School zitten en door ons gesponsord wordt, is dan ook een uitzondering. Maar eerst aan de slag. Met het motto Kennis is Macht wordt er deze week elke avond hard gewerkt aan de kennis over zwanger worden, zwanger zijn en de hoge risico’s hiervan voor een jong meisje. De oudere meisjes in de groep ontpoppen zich als echte mentoren en geven lessen en discussiëren met de meisjes om ze zo klaar te stomen om morgen in Semamaya over dit moeilijke onderwerp te kunnen praten met de mensen uit hun eigen dorp.
Informatie op het whiteboard in het YAN kantoorMariama Barrie geeft informatieEr wordt hard gewerkt.
De afgelopen weken is er bij YAN en STA hard gewerkt om een overzicht te krijgen van de jongeren in Kabala die het komend jaar ondersteuning van schoolmaterialen verdienen. Daarvoor is er gekeken naar de rapporten van het afgelopen jaar. Onze nieuwe regel ter controle is dat je je rapport van het afgelopen jaar moet kunnen laten zien om in aanmerking komt voor ondersteuning. Alleen al het verzamelen van de rapporten was een heel gedoe want veel kinderen gaan meteen wanneer de schoolvakantie begint, terug naar hun ouders in de dorpen. Sajor is in de vakantie zelfs naar dorpen gereisd om de rapporten te fotograferen om ze vervolgens naar ons te Whatsappen. Dat gaf veel druk op een persoon. Voor het volgend jaar moet dat anders, we leren elk jaar bij.
Een van de 29 rapporten. Dit rapport is van een van de meisjes uit Semamaya.
Van de 48 studenten van het afgelopen jaar zijn er zes studenten afgevallen omdat ze geen rapport hebben ingeleverd, zijn verhuisd, niet meer te traceren waren of zijn gestopt met school. Acht studenten hebben eindexamen gedaan. Helaas hebben we maar van een student, Dannette Thula, de eindexamenuitslag gekregen. Je zou kunnen zeggen dat Dannette met lof is geslaagd met daarbij de volgende opmerking: hard working, punctual and respectful to school authority. Proficiat Dannette! Dannette gaat waarschijnlijk engeneering studeren in Freetown.
Dan blijven er dus van vorig jaar 34 studenten over. Vanuit Semamaya zijn er voor 2019-2020, 3 vrouwelijke studenten bij gekomen en we hebben 5 basisschool leerlingen geselecteerd. We komen nu dus op een totaal van 42 studenten. Studenten ontvangen afhankelijk van waar ze in hun schoolcarrière staan, een uniform, schoenen en sokken, een rugzak, schriften en pennen.
Twee van onze baisschool leerlingen Isata
Abubakarr
Verder hebben we, gezien de enorme inflatie van de Leone, opnieuw gekeken naar de kosten van schoolmaterialen.
We gaan nu de volgende fase in: nadat het geld is overgemaakt worden materialen en schoenen gekocht en uniformen door de plaatselijke kleermakers genaaid. Wanneer we hier foto’s van hebben zullen we ze jullie uiteraard laten zien.
De meisjes van Semamaya met hun nieuwe t shirt. Links Finah Conteh, mentor voor de meisjes en rechts Sajor Jalloh, de president.
Op 18 augustus vierden we het 2 jarig bestaan van YAN. We hebben jullie even niet op de hoogte gehouden van de voorbereidingen van deze gedenkwaardige dag maar ik kan jullie vertellen dat dit niet gemakkelijk was. Zoals altijd moest YAN een plan en budget indienen en wat nog nooit gebeurd is, gebeurde nu: we stonden volledig tegenover elkaar met plan en budget. Waar YAN deze dag wilde besteden aan het ter sprake brengen van probleem van bendes en drugsgebruik in de stad Kabala, zagen wij deze dag meer als een pas op de plaats, evalueren wat er tot nu toe gebeurd is en samen kijken naar de toekomst. Hun plan leek ons nu niet van belang en zelfs gevaarlijk, hoe konden ze het in hun hoofd halen om met deze bendes te willen gaan praten (want dat is wat ze uiteindelijk wilden) met een YAN groep die het laatste jaar zo veel jonger is dan een jaar geleden. Er zijn heel wat discussies gevoerd en alhoewel we hun normaal niet ons idee willen opdringen vonden we ook steun bij de advisors.
Uiteindelijk werd dit het plan: de activiteit zou in het kantoor van YAN worden gehouden en er zou niet zoals gevraagd een grote hal worden gehuurd. In plaats van 120 mensen zouden er maar maximaal 20 worden uitgenodigd ( op dit moment bestaat YAN uit maximaal 15 leden die in Kabala wonen dus 120 mensen leek ons een beetje overdreven) Voor de meisjes van Semamaya zou er een YAN t shirt worden gekocht. Er werd door ons een voorstel gedaan voor het programma en dat hebben ze enigszins aangepast, zo gehouden.
Het programma
Zelf hebben we ook nog een brief geschreven voor YAN en de toehoorders die op de dag zou worden voorgelezen.
De dag verliep geweldig, er was belangstelling van mensen die het beste voor hebben met de jongeren in Kabala zoals de District Youth Counsil, een sociaal werker van Social Wefare, iemand van Radio Shalom die met goede ideeën kwam om de groep zelfstandig te maken…. We hebben video’s gekregen waarbij al deze mensen hun visie en ideeën gaven en de jongeren een hart onder de riem staken en ook stimuleerden vooral door te gaan en later als je iets geleerd hebt ook de jongere generatie te helpen om vooruit te komen, heel waardevol!
Hieronder het verslag van YAN. Een verslag van een groep jongeren waar menig organisatie nog veel van kan leren!
Wat ons opviel was dat YAN in bepaalde opzichten anders dan andere organisaties opereert en dat dat de aanwezigen heeft verbaasd. Jongeren die zorgen voor jongeren. Jongeren die elkaar leren, door bijvoorbeeld in een vergadering om de beurt, groot en klein, voorzitter te zijn, op te komen voor hun mening en rechten. Hieronder enkele foto’s.
They thrive by Postitive Change
De District Youth Counsil, een invloedrijke man
In de Conference Room van YAN
Een hele enthousiaste groep die vandaag weer veel heeft geleerd.
Foday B vertelt aan de hand van de kalender over de adcocacy activiteiten
