Bezoek aan de scholen

Op dinsdag bezoeken we Kabala Secondary School en Kabala Secondary School for Girls.
Bij de eerste school ontmoeten we 9 van de 10 jonge mensen. John Kamara is helaas ziek.

Bij de school for girls hebben we nog maar een sponsorkind. Poreh. Zij is er helaas ook ziek. Het hoofd van de school komt met de lijst van aanwezigheid. Gister was ze er nog ook alle andere dagen daarvoor.
Het hoofd van de school is Mr. Jalloh, een aardige toegankelijke man. Hij is de opvolger van Mrs. Sesay die op haar 60e met pensioen is gegaan. De school heeft maar 58 meisjes en er is alleen een onderbouw. Mr. Jalloh pleit ervoor om meer kinderen te sponsoren. Hij haalt er 3 uit de klas. Een ervan is Kumba, een slim welbespraakt meisje. Ze is blind en vertelt mij als ik het haar vraag hoe ze leert dat ze een typemachine heeft en de lessen worden opgenomen zodat ze ze terug kan luisteren.
Een ander meisje is weer, zij woont bij haar oma. Een jaar geleden is haar schouder uit de kom gegaan. Vanwege geldgebrek kon ze niet naar het ziekenhuis dus de arm is niet hersteld. Ze is pas weer begonnen met schrijven.

Van de onder- naar de bovenbouw.

In Sierra Leone heb je verschillende examens:
de NPSE de National Primary School Examination, een soort Cito-toets aan het einde van de basisschool,
BECE, Basic Education Certificate Examination, een examen om de onderbouw van de middelbare school af te sluiten,
en WASSCE, West African Senior School Certificate Examination, de afsluiting van de middelbare school.

14 jongeren van YAN hebben het BECE examen afgelegd. 12 van hen hebben het examen met succes afgerond. Een meisje is helaas gestopt met school omdat ze zwanger is geworden en een meisje is, nadat haar vader is overleden, naar Freetown verhuisd.

Afgelopen zaterdag hebben de 12 als beloning een nieuwe rugzak gekregen.
Het was een gezellige boel op het kantoor van YAN waar ze ook vele ouders mochten begroeten.

De groep voor het nieuwe kantoor.

Het 6e jaar sponsoring van schoolmaterialen

Sinds 2017 sponsoren we jongeren in Kabala om naar school te kunnen gaan.
Dat zijn voornamelijk meisjes omdat zij in een gezin de minste kansen krijgen. De gezinnen in Sierra Leonne zij vaak groot en er zijn veel monden te voeden, daardoor worden meisjes vaak op jonge leeftijd uitgehuwelijkt. Zij zijn dan de verantwoordelijkheid van de man en niet meer van de ouders.

6 jaar sponsoring. We zijn begonnen met 11 studenten waarvoor toen nog schoolgeld moest worden betaald. Met de meesten van hen hebben we nog contact. Het was wel de groep die het als het hoogste doel zag om naar de universiteit te gaan. Wij hebben niet gekozen om hen hierin te sponsoren; voor ons is dat als kleine stichting veel te duur, denk maar eens aan een verhuizing naar een grote stad waar je onderkomen, vervoer en eten moet kunnen betalen naast het collegegeld en de kosten voor leermiddelen. Sommigen van de eerste groep proberen tegen beter weten in naar de stad te gaan en leven van jaar tot jaar. Baantje zoeken, geld verdienen en dan weer een jaar proberen te studeren, anderen hebben toch iemand gevonden die hen financieel ondersteund. Tot nu toe heeft een iemand het gered, Mariama Barrie heeft dit jaar haar studie tot accountant met succes afgerond.

Van links naar recht:
Fatu met haar hebben we geen contact meer,
Mariama rondde dit jaar haar universitaire studie tot accountant af,
Kulako Mansaray was in 2020 plots zwanger en is getrouwd, zij controleert nog steeds de financiën van YAN,
Bangalie Mansaray heeft 2 jaar in Makeni gestudeerd maar woont nu weer in Kabala en is weer een actief YAN lid,
Finah Conteh, heeft inmiddels 2 kinderen en is bezig aan een opleiding tot kleermaker, is algemeen toezichthouder bij YAN.

Dat was het eerste jaar. Daarna verviel het schoolgeld en hebben we uniformen, schoenen, pennen en schriften voor onze rekening genomen. Jongeren kwamen en gingen en we hadden er van hieruit eigenlijk niet zo’n goede kijk op.
In juni 2019 hebben we ingevoerd dat elke jongere zijn/ haar rapport aan het einde van het schooljaar moest laten zien om voor het schooljaar erna support te krijgen. Dat was een heel gedoe want zodra de scholen dicht gingen vanwege de zomervakantie, verdwenen de jongeren op vakantie naar hun dorp, naar hun familie. We hebben ambassadeurs ingezet, YAN leden/ leeftijdgenoten die aangesteld werden om per school de jongeren te monitoren en de rapporten te verzamelen. Dat gaf wel wat meer overzicht.
Sinds dit jaar hebben we besloten dat de jongeren die gesponsord worden zelf met hun rapport naar het kantoor van YAN moeten komen en we hebben daarvoor een deadline gesteld. Een harde maatregel maar je mag toch iets doen voor de support die je krijgt! Dit jaar wilden we bij elk rapport een foto, een gezicht.
Van de 43 studenten die we vorig jaar sponsorden hebben er 3 eindexamen gedaan. Kaday P, het meisje dat uitgehuwelijkt was en terug is gevonden heeft ondanks alle inspanningen toch de school verlaten. Een meisje is zwanger geraakt. Zeven studenten zijn niet met hun rapport gekomen.

We hebben ook de echte doorzetters.

Zoals Feremusu Sesay, een bescheiden meisje maar een harde werker. Ze is een YAN lid van het eerste uur en staat altijd klaar als er iets te organiseren valt.

We sponsoren haar vanaf de 2e klas en ze gaat dit jaar naar de eindexamenklas.

Bailor Marah, een hele goede student die we vanaf 2018, de eerste klas, sponsoren. Geweldig om te zien hoe ze veranderd in een jonge vrouw.

17 september was het zo ver. De eerste 18 studenten kregen hun schoolmaterialen: een uniform, sokken, schoenen, 10 schriften, 5 pennen en dit jaar een lamp op zonne-energie om te studeren en voor de bovenbouw een rekenmachine. 13 studenten die van de onder- naar de bovenbouw gaan, wachten nog op het resultaat van hun BECE examen, een tussenexamen.
Wanneer die resultaten binnen zijn zullen ook zij hun schoolmaterialen krijgen.
Hieronder foto’s van de inkoop.

En dan verdelen en uitdelen op het nieuwe kantoor.