We gaan terug naar Waterloo. Het afscheid was emotioneel, we hebben in de afgelopen week zoveel lieve mensen ontmoet. Familie, YAN leden, de voetballers, buren, oude vrienden van Kelly, zij hebben allemaal hun steentje bij gedragen om het verblijf in Kabala te doen slagen. Kelly’s tante en nicht hebben elke dag gekookt voor iedereen die er in het huis aanwezig was of voorbij kwam. De buurman die hielp met het geluid bij de film. Govna, een oude vriend van Kelly die overal met ons mee ging en hielp waar nodig en als het nodig is goede raad gaf aan ons maar ook aan YAN leden.

We hebben gesproken met heel gepassioneerde mensen. Directeuren van scholen, Mr. Kamara van Kabala Secondary School die YAN wil helpen het farming project nieuw leven in te blazen, de District Counsel Chairman Mr. Conteh die gaat kijken wat hij kan doen voor de School for the Blind, Marie Sesay directeur van Kabala School for Girls en adviseur van YAN en natuurlijk Old Bone, Owen Jones.

We spraken met de directeur van GTI, the Governemental Technical Institute, Dit instituut is nieuw in Kabala en verzorgt beroepsonderwijs. Er waren leraren en veel studenten en voor dit jaar zijn ze gestart met ICT, tailoring, farming, catering and building. Het zag er goed uit en misschien is dit wel iets voor onze YAN leden. Kulako en Lamin zijn in ieder geval enthousiast.

Deze reis overtrof alle andere, we hebben zoveel informatie gekregen en zoveel kunnen doen. Nu nog een paar daagjes bijkomen in Waterloo voordat we aan de terugweg gaan beginnen.