Met de groep jongeren bezochten we Semamaya Village. onderstaande foto’s geven een indruk van wat we zagen. We zijn weer thuis, later dan gepland maar dat verhaal komt later. De eerste foto is gemaakt bij de blindenschool. Een jonge moeder met kind die er op een bankje zat. Meisjes worden als vrouw gezien wanneer ze borsten beginnen te ontwikkelen vertelde een chief en zijn an ook toe aan trouwen en zwanger worden. Dit is iets waar de jongeren uit onze groep tegenin gaan, voor hun zelf maar ook in gesprekken en campagnes met hun leeftijdgenoten. Ze realiseren zich dat ze op deze manier nauwelijks een betere toekomst krijgen. Morgen begint de terugreis. Ons avontuur komt aan zijn einde, helaas heb ik te weinig internetmogelijkheden voor nog een uitgebreid verslag dus dat hebben jullie van mij te goed, over 2 uur wachten in de bank voor geld en hoe dat gaat, over een van de 4 middelbare scholen in Kabala waar 3000 leerlingen op zitten, 115 kinderen in een klaslokaal dat niet groter is dan de onze, voor dit jaar 1200 aanmeldingen voor de brugklas maar ze kunnen door ruimtegebrek maar 400 plaatsen. Over dorpen waar schoolgebouwen staan maar geen leraren zijn, over onze kinderen die van school worden gestuurd omdat ze het schoolgeld of examengeld niet kunnen betalen. Over het government hospital, het enige in de grootste provincie van Sierra Leone waar één dokter werkt die daar gedetacheerd is door de post van artsen zonder grenzen in Kabala… Keuken van de moeder van Kelly. Achterin zit een kip te broeden Donderdag stond een bezoek aan de blindenschool op het programma, 5 minuten lopen van ons huis. Deze kinderen zijn door hun ouders achtergelaten en wonen dan ook hier. Ook de meeste leraren zijn blind. Ook hier is noodzaak aan alles. Enkele foto’s. Onze kinderen bezoeken de school geregeld om met ze te spelen en te zingen. Zaterdag een hele dag met de jongeren doorgebracht. Eerst hebben we vergaderd en zijn er een heleboel vragen over en weer gesteld. De kinderen komen steeds losser en we moeten hun duidelijk maken dat we niet met een grote zak geld komen en dat we dus ook niet hun persoonlijke problemen kunnen oplossen, best moeilijk. Dan het grote spektakel de voetbalwedstrijd, de jongens tegen de meisjes. De meisjes hebben bedacht dat de jongens de handen vastgebonden krijgen en er is hilariteit alom. Helaas winnen de jongens haha. De dag was een groot succes. Uitdelen van Solar lampjes en andere schoolmaterialen om te studeren. Veel blijheid om de ruitjes schriften, er zijn veel kinderen die exacte vakken in hun pakket hebben en ruitjes schriften krijgen ze bijna nooit.
Aankomst.
The chief
Crown van de Chief, herkenningspunt voor zijn huis.
Trommels bevestigd aan huis van de Chief om mensen “op te trommelen”voor een belangrijke vergadering.
Reisverslag 2017
Jonge moeder bij de blindenschool
Omdat in Sierra Leone de internet en stroomvoorzieningen heel beperkt waren zal ik de komende dagen uit alle foto’s, meer dan 800, enkele met een bijzonder verhaal publiceren.
De terugreis
Maar we hebben ook heel veel mooie sterke mensen gezien zoals Samira Halloway en haar vriend Alvin, de vrouw die ondanks alle tegenslagen het project overeind houdt. Alvin heeft haar toen wij daar waren ten huwelijk gevraagd en we blijven dit mooie koppel zeker steunen! Morgen dus de terugreis, om 6 uur met de bus van Kabala maar Freetown, 315 km, een reis die 7 uur duurt ondanks dat de weg nu verhard is. ( Voorheen deed je hier 3 dagen over) Dan slapen bij de moeder van Kelly, zij wil mij nog even Afrikaans leren koken. Ik zal een foto van haar keuken bijvoegen. Vrijdag met de ferry naar het vliegveld, ook weer een avontuur en dan het vliegtuig terug. Ik hoop jullie weer gauw te zien.
Bezoek aan de blindenschool
Strijden met gebonden handen
Daarna hebben we samen gegeten, de kinderen hadden voor ons gekookt van het geld dat ze van ons hiervoor hadden gekregen. Ze pakken dat goed aan, maken hiervoor een begroting. Na de lunch, die heerlijk was, rijst vis en pindasaus, starten we met een kwis over Nederland. In het begin merk je dat ze zoiets nog nooit hebben gedaan maar al snel komen ze in de flow onder de professionele begeleiding van quizmaster Jacq. Na de quiz een kleine tombola met T shirts gesponsord door enkele van onze koorleden in Nederland. De vreugde op de gezichten van de kinderen.
