Het kon niet langer, in de laatste drie jaar is er al 3 x ingebroken in het kantoor. De buurt wordt steeds onveiliger voor de jongeren en dus hebben we besloten een pand in een andere wijk in Kabala te zoeken. Niet eenvoudig en de huur was ook niet mals maar we hebben er een goed gevoel bij. Het pand ligt dichter bij de scholen en dus ook waar de meeste leden wonen.
Vandaag was het zover, met de hulp van een bevriend iemand die een vrachtwagen bezit, werd er verhuisd.
We hebben de hele dag mogen meegenieten via Whatsapp
Het oude kantoor wordt leeg gehaald
Onderweg naar het nieuwe kantoor. Lamin met achterop Kulako met de computer.
Onderstaande film, Real Africa, music everywhere.
Aankomst in het nieuwe kantoor en een trotse Abubakarr die loopt.
De schoonmaakploeg voor het oude kantoor.
En na deze inspannende onderneming was er nog tijd en energie om de schoolspullen te gaan kopen! Zie hier het verslag van YAN van vanavond. Wat zijn we trots. Dit is wat je noemt samenwerken.
3rd September 2022. Youth Advocacy Network undertake a transfer from our old office at 9 off Bankolia road, to our new office at 108 musaia road and it is successful. The young members who were assigned for marketing, decide to do the marketing just after the transfer since we have successfully transferred our office equipments as school will reopen next week, we should rush up supply against next week and it was agreed, a bunch of young YAN members and the finance went to the market and buy the materials that our donor’s have approved and it’s successful. In conclusion we clean our old office since we have take out all our office equipments. By John Marah.
Schoolmaterialen uitzoeken door de jongsten, Uiteraard onder leiding van Kulako de penningmeester.
Jongens- en meisjes schoenenSchriften en rekenmachines
Abubakarr is een jongen van 13 jaar oud. Tijdens een ongeluk, hij was toen 4 jaar, verloor hij een been. Abubakarr is een slimme jongen en wij ontmoetten hem begin 2019 toen hij op de basisschool zat. Lopend op krukken met een prothese. Abubakarr is een van de kinderen die wij sponsoren.
Toen we begin dit jaar terugkeerden misten we Abubakarr tijdens de meeste bijeenkomsten. Zijn prothese was versleten en het was te vermoeiend voor hem om zich te verplaatsen. Op school werd hij gepest. Hier moest een oplossing komen. We hebben heel wat gezocht om te kijken hoe we hem konden helpen. Er bleek een Nederlands team in Sierra Leone te zitten dat 3 D protheses maakt, helaas voorlopig alleen armprotheses. Via hen kregen we het adres van een dokter in Freetown die ook protheses maakt en hij wilde Abubakarr wel zien.
Twee weken geleden, toen de vakantie was begonnen, vertrok Abubakarr met Bangalie naar Freetown, een reis van een hele dag. Voor ons een sprong in het diepe want we wisten niet of het zou gaan lukken. In twee weken hebben we al veel overwonnen, lees, moeten betalen. Waar ze zouden slapen ( een familiehuis) bleken te weinig slaapplaatsen te zijn, dus hebben we een matras gekocht. Elke dag regelen we dat er eten is, de jongens koken zelf. Het vervoer van en naar het ziekenhuis, de fysiotherapie, het opmeten van het been, teveel om op te noemen. En nu zijn er de rellen waar je misschien over gehoord hebt, sommige plekken in Freetown zijn echt gevaarlijk. We zijn een eind op weg. De prothese is klaar en er wordt hard geoefend. Dat is te zien op de foto’s. We zien weer een blije Abubakarr. Maar… dit heeft ingehakt op ons budget voor de groep. Mogen we daarom vragen om een (kleine) bijdrage? En dan nog respect voor Alfred Bangalie . Hij is een van de oudere leden van onze groep en begeleidt Abubakarr op deze reis. Hij heeft er zelfs een sollicitatiegesprek voor moeten missen. Zonder Bangalie was dit echt niet mogelijk.
de oude prothesewachten in het ziekenhuis Balans oefenen Uitgeput Even naar het strandKijk, de nieuwe prothese
De eerste stapjes
Met dank aan Lamin, de huidige president van YAN, Anne mijn lieve collega voor de contacten met de artsen, Sajor voor het koken en een week slapen op de grond totdat we te horen kregen dat er niet genoeg slaapplekken waren, Finah voor de contacten met de moeder van Abubakarr tijdens zijn verblijf in Freetown en natuurlijk Bangalie de onmisbare schakel.
Reactie op Facebook
This is just a beginning of a historic milestone we are paving for young people to fully discover their potential and live a happy life with their families within Sierra Leone.
Stichting Taiama Andreas (STA) and the Youth Advocacy Network ( YAN) began this relationship with “fear and try” meaning, STA in the other hand was afraid to entrust such a responsibility to young people like us because of the past experience they learned from 2 bigger organization which at the end was not good. Historically Sierra Leone is internationally known for the widespread corruption endangering the lives of it’s dwellers, but this did not limit STA from giving us the young people a try which was rigid and lots of challenges still going on, basically these challenges are not associated with corruption or dishonesty, but dedication, punctuality and global crisis. Abubakarr is a young boy who was living a happy life with his both legs complete until a commercial motor bike rider (Okada) hit him and break his one leg that led to this situation he finds himself. In 2018 when I was on a visit to the former public relations officer (PRO) Manty Alima Mansaray, I saw Abubakarr playing with his friends but could not run as fast as they do, I saw him climbing a mango tree I was surprised how he managed to do that, then I asked Manty if we could take Abubakarr as one of our beneficiary? She said yes yes, he deserves it and even let him be a member of the organization we began there. My executive and of course myself paid less attention to his condition and focused on his education not until YAN got a new president in the person of Lamin who was very brave to discuss this with STA and whole heartdly they supported to get a prosthesis for Abubakarr
Despite the challenges and huge theft faced by YAN STA stand by their word. Words cannot express how kind these set of people (STA) are, they love young people in Sierra Leone and they are doing all what is possible to get them in their best form to face their challenges in life and become fruitful and well meaning people in the Sierra Leonean communities . Kudos to STA and all those who contribute a penny for Abubakarr’s prosthesis.
Het zat er al een hele tijd aan te komen; het uitreiken van het certificaat voor het succesvol afsluiten van het eerste jaar van de opleiding tot elektricien. En ik maar niet begrijpen waarom dit zolang duurde. Het laat maar weer eens zien in wat voor verschillende werelden we leven. Geniet maar van de foto’s. Voor Lamin hebben we inmiddels het tweede jaar betaald zodat hij kan beginnen aan de laatste twee jaar om een volleerd elektricien te worden. Gibrilla heeft zijn weg gevonden naar de universiteit.
In optocht door de stad
Gibrilla ontvangt zijn certificaat bij GTILamin ontvangt zijn certificaat bij GTI
Vandaag kregen we het mooie bericht dat twee YAN leden zijn geslaagd voor de cursus computer. Deze cursus wordt gegeven in de bibliotheek van Kabala en houdt in: de basiskennis van wat een computer is, Windows, Word en Excel. Tot onze verrassing is een van de geslaagden Lamin Mansaray, de jongeman die gesponsord door ons bezig is met een opleiding tot elektricien en die deze computer cursus zelf heeft betaald met het geld dat hij heeft verdiend door klusjes te doen. De tweede geslaagde is Bangalie A Mansaray, YAN lid van het eerste uur. Zijn verhaal is een van de verhalen dat ons in 2017 heeft besluiten het school programma te starten. https://taiama-andreas.org/2017/09/04/voor-50-euro-een-jaar-lang-naar-school/ Later heeft hij, geholpen door een rijke man waar hij vroeger huishoudelijke klusjes voor deed, twee jaar in Makeni economie mogen studeren om naar Kabala terug te keren om leraar te worden op zijn oude school Ahmadiyya. Voor hem hebben we, met hulp van VASTENACTIE in de Andreas Parochie, het cursusgeld betaald.
We hebben er serieus over getwijfeld na de gebeurtenissen van de afgelopen weken; moet de World Youth Skills Day die vorig jaar zo’n succes was wel door gaan? Waarom komen de autoriteiten niet in actie? Het lijkt of iedereen het maar gelaten accepteert dat de generator gestolen is. (Denkt men dat er wel weer geld uit het westen komt voor een nieuwe generator) We hebben stevige discussies met de jongeren van YAN. Ook binnen onze groep is er twijfel. Maar wat als wij deze dag niet sponsoren, het lijkt alsof de volwassenen rondom de groep het helemaal niet interesseert en hoe kan de toekomst dan beter worden?? Het kan toch niet zo zijn dat wij degenen zijn die verantwoordelijk zijn voor de toekomst van deze jongeren?
We besluiten toch geld te sturen. World Youth Skills Day is er immers om het belang aan te tonen van beroepsonderwijs/ een vak leren. YAN is van plan om verschillende vakmensen uit te nodigen om te vertellen over wat ze doen. Daarnaast is ook de lokale radio, Radio Shalom geïnteresseerd. Vorig jaar was het de eerste keer dat de WYSD, georganiseerd door YAN, in dit district werd gevierd.
De datum hebben we samen verplaatst naar zaterdag de 16e omdat de 15e de laatste schooldag is.
De avond van tevoren is er een radio programma dat aandacht aan de dag besteed. Vanuit hier kunnen we het volgen. Heel bijzonder. Een van de jongere meisjes Tenneh komt ook aan het woord en vertelt dat ze naast haar middelbare school, gestart is met een opleiding tot kleermaker.
De dag zelf begint zoals altijd met gebeden. Er zijn toespraken van de District Council, Owen Jones de leraar van Kabala Secondary School waar we nog veel contact mee hebben en vele anderen en daarna is er zoals altijd een heerlijke maaltijd bereid door de meisjes van YAN.
’s Avonds is er weer een radioprogramma waarin oudere leden van YAN vertellen dat ze nu, na 5 jaar de waarde van beroepsonderwijs zien. Zoals Finah Conteh, YAN lid van het eerste uur en inmiddels moeder van 2 kinderen. In het begin wilden alle YAN leden na de middelbare school gesponsord worden om naar de universiteit te gaan. Om verschillende redenen, maar vooral om de kosten en het feit dat je ook met wanneer je de universiteit hebt afgerond moeilijk aan het werk komt, hebben we dit niet gesteund Hierdoor was er binnen YAN en naar ons toe jarenlang verontwaardiging hierover. Finah vertelt dat ze nu ziet dat ze, zeker als jonge vrouw, door een vak te leren onafhankelijk bent van je man of vriend. Zelf is ze gesteund door haar man, gestart met een opleiding tot kleermaker en zij wil nu binnen YAN de rol van voorvechter aannemen om jonge meisjes een onafhankelijk bestaan te gunnen. Hieronder het radiofragment van Finah, in het Krio maar misschien versta je er meer van dan je denkt. Op bovenstaande foto staat Finah met haar dochter helemaal links.
Dutch
English
French
German