We zijn al een paar dagen in Sierra Leone en zijn langzaam aan het wennen aan het klimaat en het leven hier. Na 3 dagen Freetown zullen we morgen naar Kabala reizen, naar the Youth Advocacy Network.
Maar vandaag is national cleaning day. De eerste zaterdag van de maand van 10 tot 12 moet iedereen zijn eigen erf en straat schoon maken. In het anders zo drukke Freetown zie je geen enkele auto. Op straat zetten soldaten mensen aan het werk om te te vegen, schoon te maken en afval op te ruimen.
Afval wordt ook gescheiden.
Deze aluminium blikjes worden gesmolten en hiervan worden pannen gemaakt.
Kumba en Bambè laten de aluminium pan zien. Deze twee meisjes worden opgevoed door de moeder van Kelly en helpen in de keuken, maar dat is weer een ander verhaal.
Iedereen doet mee.
De cleaning day heeft een groot nadeel: veel van het afval wordt verbrand en over de stad hangt dan ook een dikke laag smog. Maar ja, afval wordt hier sowieso verbrand en nu concentreert het verbranden zich een beetje tot een dag.
In januari zullen Kelly en Marie-José weer een bezoek brengen aan the Youth Advocacy Network. Na een jaar van hard werken en veel successen willen we nu toch wel met eigen ogen zien hoe het gaat in Kabala. Er is zoveel gebeurd in het afgelopen jaar: er is een heus kantoor geopend waar de groep kan vergaderen en waar gestudeerd kan worden. Na een voorzichtig begin met het jaar 2017-2018 waarin we 10 middelbare scholieren ondersteunden om naar school te gaan, zijn dat er in het schooljaar 2018-2019 35 geworden: 10 leden van YAN en 25 jongeren uit kwetsbare gezinnen. Inmiddels zijn er 3 leden daadwerkelijk doorgestroomd naar het beroepsonderwijs en hebben er 4 een computercursus gevolgd.
Ook goed om te vermelden, alhoewel we dit niet ondersteunen, is, dat er 7 leden hun weg naar de universiteit hebben gevonden. Enkelen hiervan hebben in de zomervakantie, toen ze terug naar huis kwamen, hard meegewerkt op de farm. Voor de farm is de oogsttijd in volle gang en we weten nog steeds niet wat de opbrengst is. De groep wil ons daarmee aan het eind verrassen. Ook de advocacy activiteiten beginnen hun vruchten af te werpen: hieronder zie je een interview van Sajor van Isatu K. Kamara, het meisje dat wij in 2017 ontmoeten in het afgelegen Semamaya village en dat vertelde dat ze na de basisschool niet wilde trouwen maar verder wilde leren. Zij is nu een van de 11 meisjes uit Semamaya Village die op de middelbare school zijn begonnen.
Interview met Isatu K Kamara die dit schooljaar is gestart in de eerste klas van Kabala Secondary School.
Omdat we dit keer ruim een week in Kabala zijn, hebben we ook een programma opgesteld. Vast onderdeel is een ontmoeting om 4 uur ’s middags met YAN leden. Vanuit de groep kwam er een vraag is naar een life skills programma en we hebben een bescheiden 4 tal onderwerpen gekozen waar we over gaan discussieren:
Wie ben ik? Wat zijn mijn kwaliteiten en hoe kan ik die inzetten in de groep.
Waar sta ik nu in mijn leven en welke kant wil ik op, wat zijn mijn mogelijkheden.
Een leuke sessie over de verschillen tussen mannen en vrouwen en gelijke rechten.
Kunnen we cultuurverschillen benoemen tussen Europa en Afrika, hoe kijken we tegen elkaar aan en wat kunnen we van elkaar leren.
Verder hebben we voor elk YAN lid een certificaat gemaakt dat ze krijgen overhandigd als blijk van waardering voor hun inzet.
We hebben er zin in en zullen zeker weer proberen om tijdens de reis verslag te doen.
We zijn natuurlijk erg benieuwd naar hoe het op het land gaat en wat de opbrengst zal zijn; met de opbrengst zal misschien de eerste stap kunnen worden gezet naar een (gedeeltelijke) onafhankelijkheid van YAN. Dat dit niet zo eenvoudig is blijkt wel in de afgelopen maanden. Naast dat er dieven actief waren die gedeeltes van de mais hebben gestolen zijn er ook eekhoorntjes die graven en zich tegoed doen aan de aardappels.
Half oktober is dan toch de mais geoogst, wat de opbrengst is wil de groep ons nog niet vertellen, en de komende weken zullen de aardappels en de wortels klaar zijn om te oogsten. We wachten van hieruit maar af hoe het verder gaat….
Deze week hebben zich 8 leden van YAN aangemeld voor het beroepsonderwijs. Wat zijn we trots op ze! We gaan dit uiteraard ondersteunen, kosten 80 euro per opleiding. 5 leden gaan een computercursus volgen , een jongeman gaat de opleiding tot electricien volgen en 2 dames gaan de 1 jarige opleiding Fashion, design and tailoring volgen. Daarnaast zullen Sajor en Amadu de module excel (computer) gaan doen waardoor ze de computercursus die ze vorig jaar zijn begonnen kunnen afsluiten.
Vandaag was de grote finale op Basisschool de Windwijzer: de sponsortocht waar iedereen naar had uitgekeken. Wat hebben we de afgelopen week genoten en wat hebben we ons welkom gevoeld, Windwijzer you are number one! De dag startte op het schoolplein met een welkomswoord door de directrice en door onze Kelly. Daarna werd samen het ingestudeerde lied gezongen en mochten de kinderen hun enveloppen met geld in de trommel doneren. Jammer dat we vanwege de privacywet geen foto’s mogen plaatsen maar het was geweldig om al die trotse gezichtjes te zien.
Het is niet te geloven maar uiteindelijk was er 1544,21 euro in de trommel. We zijn er sprakeloos van. Dank aan alle kinderen, leerkrachten, ouders en familie die dit hebben mogelijk gemaakt. We laten jullie snel weten waar we het geld aan gaan geven.