Een kort verslag omdat wij in Waterloo, Sierra Leone zijn. We kunnen er helaas niet naar toe omdat we geen deugdelijke auto hebben.
Er wordt gekookt en ze hebben verschillende vrouwengroepen en ook het children’s forum network uitgenodigd. Leuk is dat ze de worksheets die we bij hen hebben geïntroduceerd hebben gebruikt.
Voorzitter Lamin belde mij s avonds heel enthousiast, ze waren ook op radio Shalom te horen. Aan de worksheets te zien hebben we nog veel werk te doen zei hij. Maar vergeet niet, zei ik hem, het gaat om Gender awareness in een wereld geregeerd en gedomineerd door mannen.
Sinds zondag zijn we weer in Sierra Leone. Het is even wennen want de temperatuur is hoog, 34 graden met een luchtvochtigheid van 91 %. Rustig aan dus en af en toe een koude douche met een emmer water uit de put. We hebben besloten om de eerste week in Waterloo te blijven zodat we tijd hebben met familie en vrienden. Waterloo is een voorstad van de hoofdstad Freetown en van hieruit is het gemakkelijk om naar Kabala te reizen. We hebben getwijfeld want as vrijdag 8 maart, is Internationale vrouwendag. YAN gaat dat vieren met vrouwen uit Kabala en eigenlijk hadden we er graag bij willen zijn maar deze week is ook sportweek op alle middelbare scholen en zullen we nauwelijks tijd krijgen om met de jongeren te praten. Zondag vertrekken we dus (By God empower, als Gos het wil zoals ze hier zeggen) Maar eerst even een overzichtje van de afgelopen dagen waarin we toch al enkele YAN leden hebben ontmoet.
De reis begon op zondag vanuit Brussels airport naar Freetown National Airport en daarna zoals altijd met de ferry naar de hoofdstad Freetown de donkerste stad in de wereld. Voor de kust liggen 3 schepen met generatoren om de stad van licht te voorzien. Er zijn dagen dat het niet werkt en het dus donker is. De schepen zijn eigendom van Turkije.
Vorig jaar was de ferry bijna leeg maar dit jaar…Als je je angst opzij kunt zetten, een Afrikaanse vrouw begint te bidden voor een veilige overtocht, heeft het iets meditatiefs, de overgang naar een totaal andere wereld. Kijk zelf en oordeel.
Op de foto Kelly, zijn vriend Govna en Sajor die met steun van onze stichting een opleiding tot social worker volgt.
Vanuit Freetown gaat de reis naar Waterloo waar we rond middernacht aankomen. Hier is helemaal geen elektriciteit maar gelukkig hebben we zonnepanelen. Als we aankomen blijken de batterijen gezwollen te zijn en wat doen we…. we bellen Lamin de jongeman die vanuit de stichting een opleiding tot elektricien heeft gevolgd. De dag erna is hij er met 6 accu’s. Het is een vrolijk weerzien, Sajor, Lamin en wij.
Er is hier veel te doen. Kelly en zijn neef Lansana repareren de auto’s die ons veilig naar Kabala moeten brengen en ik help mee in de keuken die vandaag een opknapbeurt heeft gekregen. ’s Avonds komen buurkindjes eten in de keuken.
Gisteravond zijn we de eerste keer ven naar de rivier geweest. Helemaal in de bush. Omdat de spiegel van de auto bij het uitrijden van de poort afbrak, hadden we vertraging en was het al bijna donker. We werden spontaan getrakteerd op versgetapte palmwijn.
Vanmorgen is Lamin teruggereisd naar Kabala voor zijn werk. Sajor is nog even hier.
Sinds het begin van YAN in 2017 is ze al aanwezig, soms heel prominent om ons en YAN een spiegel voor te houden, de vinger op de pijnlijke plek te leggen, soms op de achtergrond bij het inkopen van schoolspullen. Ze is de ambassadeur/ mentor van YAN voor de jongeren bij LOMA secondary school en ze is ook een soort moeder voor de jongere meisjes. Finah Conteh, 27 jaar oud, komt oorspronkelijk uit een arm gezin, ze heeft een dochter van 12 en een dochter van 3 jaar oud. Vrouw, moeder, echtgenote, actief YAN lid en ze werkt als vrijwilliger in het ziekenhuis van Kabala. In 2017 kreeg ze schoolsupport vanuit onze stichting. In 2018 deed ze eindexamen.
Finah in 2017 bij het opmeten van haar uniform.
Nooit vroeg ze iets voor zichzelf, altijd voor anderen. Eind 2023 vertelde ze mij dat ze graag verpleegkundige wilde worden. Moeilijk want daarvoor moest ze naar Makeni. In Kabala is deze opleiding immers niet. En in een stad als Makeni, is het, zeker voor een jonge vrouw, moeilijk om te overleven. Hoe moet het met haar kinderen, waar ga je wonen, hoe ga je in je dagelijks levensonderhoud voorzien? Allemaal vragen die ik haar stelde. We hebben er als stichting lang over nagedacht en gediscussieerd. Finah had een aantal sterke punten: ze is een doorzetter, weet wat ze wil, is al 27 jaar oud en heeft al ervaring met werken in een ziekenhuis en is al 6 jaar een erg actief YAN lid in Kabala. Wonen zou ze gaan bij familie in Makeni en haar kinderen kan ze onder brengen bij haar schoonfamilie.
Uiteindelijk hebben we het erop gewaagd en hebben we, voorlopig voor één jaar, het collegegeld voor de driejarige opleiding betaald. Spannend en dit is wat we niet echt promoten, onderwijs buiten Kabala.
In januari 2024 is Finah gestart en we houden jullie op de hoogte.
We gaan weer naar Sierra Leone! Nadat er eind november onrust in het land was en er een avondklok werd ingesteld, vonden we het niet verstandig om zoals gebruikelijk in januari de reis naar Sierra Leone te maken. Maar het bleef kriebelen, de situatie in het land is gekalmeerd en aangezien het regenseizoen eraan komt leek het ons, tenminste voor dit jaar, nu of nooit. We reizen af op 3 maart en zullen op 23 maart aan de terugtocht beginnen. De voorbereidingen zijn in volle gang al hebben we daar nog bijna niemand vertelt dat we komen. Voor nu geeft dat nog even rustwant zo gauw bekend is dat we komen stromen de verzoeken binnen om van alles mee te nemen zoals bijvoorbeeld schoenen, een regenjas, studieboeken, een fotocamera en natuurlijk een telefoon.
We houden het dus nog even stil maar zijn zelf wel aan het plannen wat we gaan doen. Vorig jaar was er een workshop over ownership, gender awareness en budget planning, dit jaar kijken we ook meer individueel, het thema: Be a Winner, proactieve mensen versus reactieve mensen. En…. zoals elk jaar maken we de gewilde certificaten voor de meest actieve jongeren uit het Youth Advocacy Network.
