Op de laatste dag zijn we langs het strand gelopen en hebben we vissers en botenmakers ontmoet. Het is keihard werken voor een loon waar van je, ook in Sierra leone geen gezin van kunt onderhouden. De vissers werken met 7 a 8 man gedurende 8 uur en verdienen hiermee samen 150,000 leones.
Dat is ongeveer 16 euro; 2 euro per persoon per dag!
In dit kraampje hebben we meeste spullen voor onze keuken gekocht.
In de afgelopen weken heb ik heel wat tijd doorgebracht in de keuken van de moeder van Kelly en ik kan je zeggen dat is een echt schouwspel: alles wordt met heel veel zorg klaargemaakt en wat ik bijzonder vond, je kookt nooit alleen. Altijd is er wel iemand die meehelpt bereiden, dochters, nichtjes, soms een neefje voor het zwaardere werk of voor het slachten of een meisje van de straat die potatoeleaves komt verkopen en voor een kleine meerprijs de bladeren meteen klein snijdt. Om op de scholen in Nederland de jongeren te laten ervaren hoe dit koken gaat hebben we een aantal voorwerpen uit de keuken gekocht en meegenomen.
De Coalpot, een ijzeren stoof met binnenin terracotta. Hierin worden kooltjes gestookt. Met de ijzeren lepel worden kooltjes verwijderd of toegevoegd om het vuur zachter of harder te laten branden.
De fana en kalabas om rijst en andere ingredienten te wassen en schilletjes eruit te schudden.
De matawodo en matapensil. Hiermee worden kruiden maar ook rijst fijngestampt.
We zijn weer thuis en moeten langzaam ons aanpassen aan het Nederlandse systeem.
Maar eerst hier een verslag van de onmoetingen met onze jongerengroep.
Op 31 december was er een eindejaarsfeest georganiseerd door de jongeren, na een warm welkom werden we getracteerd op een heerlijke maaltijd bereid door de hele groep, jongens zowel als meisjes.
Zie hieronder ons bord met een voor ons iets te grote geitenpoot.
Daarna party-time in de beachbar met veel dans en plezier.
Op 5 januari waren we pas weer in de gelegenheid om terug te reizen naar Kabala en die dag en ook de morgen erna hebben we samen op een rij gezet hoe het afgelopen jaar is verlopen en wat de verwachtingen over en weer zijn voor de toekomst.
Je kunt dat splitsen in 4 zaken die we het komde jaar moeten regelen om alles beter van de grond te krijgen.
1. Een planning voor 2018 voor de advocacy activiteiten die gericht zijn op meer kinderen/ meisjes naar school.
2. Voortzetting van het betalen van schoolgeld aan jongeren uit de groep die dat niet kunnen betalen. Er zal in het komend jaar ook gekeken worden naar de nood aan schoolboeken.
3. Faciliteiten waar langzaam behoefte aan komt zoals het huren van een ruimte, kantoor of plek om samen te komen en deze plek zal dan ook moeten worden voorzien van bijvoorbeeld tafels en stoelen.
4. Het genereren van inkomsten om de groep op den duur onafhankelijk te maken, gedacht wordt hierbij aan het maken en verkopen van disposable maandverbanden hierover zal ik later meer vertellen en het verbouwen van groente.
Voor dat laatste heeft een oom van Sajor al een stuk grond ter beschikking gesteld en Owen Jones heeft aangeboden om de jongeren de kneepjes van de landbouw te leren. Zo kunnen ze skills leren die ze ook in hun verdere leven kunnen gebruiken.
Vergadering in de beachbar
De kalenders die over waren hebben we verloot onder de meest actieve leden. Deze loting was een groot feest van enthousiasme.
We hadden posters meegenomen, posters met een wereldkaart, de kaart van Afrika, het periodiek systeem, het menselijk lichaam en met de tafeltjes en het alfabet. Dit zijn dingen die ze daar helemaal niet hebben of kennen en de posters werden dan ook met veel bewondering bekeken.
Op 6 januari hebben we ’s morgens verder vergaderd; er was zoveel te bespreken!
Het maken van disposable maandverband werd gedemonstreerd en er zullen een paar meisjes aan de slag gaan om dit te maken. Owen Jones was erg enhousiast, hij bevestigde dat er meisjes naar hem toe kwamen die vanwege hun menstruatie niet naar school kwamen omdat ze geen fatsoenlijk maandverband kunnen betalen. De maandverbanden die door de groep gemaakt worden zijn een investering voor een jaar, goedkoper en duurzamer omdat ze kunnen worden uitgewassen.
Bij de vergadering waren ook 2 ouders aanwezig. Zij vertelden hoe blij ze waren dat deze groep zo’n goede eenheid begint te vormen. De moeder van Fatu zei dat als er in september geen schoolgeld was geweest voor enkele kinderen, zij er zeker van was dat vooral de meisjes dan al getrouwd waren omdat het betalen van schoolgeld en het onderhouden van kinderen vaak een te grote financiele belasting voor de (eenouder) gezinnen. Daarnaast hebben de kinderen doordat ze schoolgeld ontvangen en niet heirvoor hoeven te werken meer tijd om te studeren.
Owen Jones vertelde ons verder hoe trots hij is op de groep, over de transparatie en eerlijkheid die er over en weer is.
Op 24 januari zullen we onze ervaringen bespreken met de andere leden van onze stichting en kijken wat we allemaal kunnen realiseren maar jullie begrijpen dat we al deze activiteiten niet kunnen voortzetten zonder jullie (financiele) hulp en doe hierbij dan ook een oproep om deze mooie initiatieven van en voor jongeren in Sierra leone te steunen.
Vanmorgen een wandeling gemaakt in een van gebieden waar in augustus in Freetown de modderstromen kwamen. De huizen, er stonden ook veel golfplaten huisjes, worden gebouwd tegen de heuvels en elk jaar in het regenseizoen begint de grond te schuiven maar nog nooit zo erg als dit jaar. Hele huizen weggevaagd, in een van de huizen op de foto woonden 40 mensen, allemaal dood. Een vrouw vertelt dat van het geld dat ter beschikking is gesteld voor de wederopbouw zij nog niets van hebben gezien. ….
