Misschien bij sommigen van jullie bekend maar voor degenen die het niet weten, Kelly Fofanah bestuurslid en onze adviseur als het aankomt op cultuurverschillen ( hij is immers in Sierra Leone geboren) is manager van een voetbalclub in Kabala. Manager betekent adviseur maar ook sponsor. Met hulp van enkele vrienden en familie lukt het om de voetballers van basisvoorzieningen te voorzien zoals een bal en een maaltijd wanneer er een belangrijke wedstrijd is.

Een keer per jaar gaat Kelly “met de pet rond’ voor grote uitgaven zoals nieuwe shirts of schoenen.
Het team is erg enthousiast en traint vrijwel elke dag onder leiding van coach Kenayo Fofanah.

De club bestaat eigenlijk uit twee teams, de MantenKelly FC, de jongste spelers en de MantenKelly Bintumani Young Stars. Vooral dit laatste team gaat als een speer en wint wedstrijd na wedstrijd. En dat is niet onopgemerkt gebleven:

afgelopen week zijn ze uitgedaagd door de Wusum Stars voor een vriendschappelijke wedstrijd in Kabala.
Nu zegt de Wusum Stars jullie naar alle waarschijnlijkheid niets maar zij waren vorig seizoen tweede in de Premier League, de hoogste klasse in Sierra Leone.

Je voelt het misschien al aankomen, de manager uit Europa moet dit regelen: de spelers, de Wusum Stars moeten worden gebracht van Makeni hun standplaats naar Kabala en terug, ze moeten eten en drinken en er moet natuurlijk gekeken worden naar een geschikte plaats waar ze zich kunnen voorbereiden op de wedstrijd.

En toen kwam YAN in beeld, hun kantoor beschikt over een goed sanitair, iets wat je zelfs in de meeste restaurants niet vindt, vlakbij ligt een veld waar ze kunnen inspelen, YAN is gewend om evenementen te organiseren en de meisjes/ vrouwen kunnen lekker koken. De connectie was snel gemaakt en YAN voelt zich vereerd om de voetballers te verwelkomen.
Zondagmorgen vroeg zal een broer van Kelly en zijn vriend de voetballers naar Kabala brengen. Daar worden ze welkom geheten en krijgen ze ontbijt. Daarna is er entertainment met muziek en kunnen de spelers inspelen op het naastgelegen veld. Om 2 uur lunch en dan gaan ze naar het Yogomaia Field, het voetbalveld in Kabala.
Sajor Jalloh, de voormalige president van YAN zal een en ander coördineren tussen beide teams en locaties.
Wat zijn we weer trots op YAN en wat is dit voor hen een mooie gelegenheid om zich te presenteren.

A.s. zondag dus om half 5 op het Yogomaia Field de MantenKelly Bintumani Young Stars tegen Wusum Stars.

Op 15 juli organiseerde de Youth Advocacy Network een unieke activiteit in Kabala en omstreken (en misschien wel in het hele land) Zoals we in het vorige bericht al vermeldden is er nauwelijks aandacht voor het beroepsonderwijs.
Onderwijs dat, met komst van het Governmental Technical Institute toegankelijker is geworden.
Niet alleen het formele onderwijs maar ook de vakmensen zoals kleermakers en timmermannen kregen aandacht.

Voordat de dag begon hebben de jongeren van YAN een heel indrukwekkend position paper opgesteld.
Dit document schetst de positie en de tekortkomingen van het beroepsonderwijs op dit moment en de gewenste situatie voor de toekomst.
Hieronder is het document (in het Engels) in te zien.

Om aandacht te vragen voor de dag werden er een banner en nieuwe t shirts gemaakt.

En omdat bij de diefstal van vorig jaar ook de geluidsinstallatie gestolen was hebben we ook geld gestuurd voor een geluidsbox met twee microfoons.
De jonge meisjes hebben, onder leiding van Kulako die pas moeder is geworden en in het verleden een cursus catering heeft mogen volgen, gekookt.

• 

• 

• 

’s Morgens zijn Lamin en Gibrilla te gast in de talkshow bij Radio Shalom. Hier werkt Safie de vice president van YAN.

En dan kan het beginnen, hieronder zitten de leerlingen van Med and son’s tailoring centre.

Gibrilla vertelt wat er in de position paper staat

Toespraken van de Ministry of Youth Affairs, FAWE en andere instanties.

• 

• 

• 

• 

Het was een geslaagde dag met veel belangstelling waarbij YAN een goed punt heeft gemaakt.
My skills, my future.

Het nagekomen verslag van YAN

Vanaf het begin discussiëren we met de leden van YAN over de waarde van beroepsonderwijs.
In veel Afrikaanse landen wordt het beroep van kleermaker, timmerman of imker als iets minderwaardigs gezien.
Aan het einde van de middelbare school is iedereen gericht op het ,meestal onbereikbare, doel om naar de universiteit te gaan. We are made for university.
Dat resulteert erin dat jongeren in de kleinere stadjes wachten op een sponsor, rijke oom of tante, iemand uit het westen, die hun schoolgelden betaald. Een enkele keer heeft iemand het geluk dat hij of zij naar de universiteit kan met een beurs maar wat we in het verleden zagen, is dat die beurs stopt na een of twee jaar en dan???
Terug gaan naar thuis wordt vaak als een afgang gezien en dus blijf je maar wachten in de stad op betere tijden.
De enkeling die we kennen die de universiteit wel heeft afgemaakt, vindt maar moeilijk een baan, alles in dit land draait om het hebben van geld en connecties.

Als stichting hebben we beroepsonderwijs altijd gepromoot maar wij hebben gemakkelijk praten. Ook in het beroepsonderwijs is het niet gemakkelijk. Leraren worden vaak niet betaald en dan vallen lessen uit, materialen voor praktijkonderwijs zijn soms niet voor handen, houdt de moed er dan maar eens in.

Yan heeft dit jaar 4 themadagen gekozen om aandacht voor een maatschappelijk probleem te vragen.
Een daarvan is, en daar zijn we trots op, World Youth Skills Day, een dag waarop door de VN wereldwijd aandacht wordt gevraagd voor o.a. het beroepsonderwijs.

YAN wilt op die dag jonge mensen in contact te brengen met leraren, studenten en ambachtsmensen. Als deze dag een succes wordt is het de bedoeling dat die elke jaar bij YAN gevierd wordt. In Kabala is zo’n dag nog nooit gevierd dus de druk op YAN is groot.
De voorbereidingen zijn al in volle gang.. Er is een banner gekocht om in het centrum op de Clock Tower te hangen, er zijn 20 nieuwe YAN t shirts besteld en er zijn brieven opgesteld om mensen uit te nodigen die iets met beroepsonderwijs te maken hebben zoals de directeur van het Governmental Technical Institute, een kleermaker en een timmerman.

Gister hebben Lamin en Gibrilla, de twee jonge mannen die in januari begonnen zijn aan een opleiding tot elektricien, de uitnodigingen rond gebracht.

Wordt vervolgd!!

Zoals in heel Sierra Leone werd ook door YAN op 8 maart Internationale Vrouwendag gevierd,
Omdat de connecties met Semamaya zo goed zijn, wilden de jongeren die dag in Semamaya vieren met als thema:
Vrouwen in leidinggevende posities.
In Semamaya, zoals in een groot deel van Sierra Leone hebben vrouwen een ondergeschikte rol.
Sajor de vorige president van YAN vertelt dat dit in de geschiedenis van de Limba, de stam die in Semamaya leeft, niet altijd zo is geweest. Er was zelfs een groep van wijze vrouwen de Basaraka die dicht bij de Chief van het dorp stonden en hem advies gaven en hem bijstonden bij de Kantha rituelen, rituelen om Chief te worden. Van voor de kolonisatie zijn er sowieso verhalen van krachtige vrouwen die leidinggevende posities hadden!

7 leden van YAN reizen die dag naar Semamaya waar ze de 14 YAN meisjes die in Semamaya wonen ontmoeten.

Er wordt samen gekookt en daarna vinden er, zoals dat in Afrika gebruikelijk is toespraken plaats. Natuurlijk is de Chief aan het woord, maar we zijn ook de Mama Queen, de hoofdvrouw. Heel indrukwekkend is het relaas van een jonge vrouw met een kind op haar rug die vertelt dat zij niet de kans heeft gehad om verder te leren en die met enige jaloezie toekijkt hoe de YAN meisjes, elke zondagavond naar Kabala trekken om van maandag tot vrijdag daar naar de middelbare school te gaan.

Hieronder het verslag van de secretaris van YAN Gibrilla van deze waardevolle dag.
Afgesproken is dat de vrouwen van Semamaya een vrouwengroep gaan vormen om zo sterker te staan in hun dagelijkse beslommeringen.

• 

• 

• 

• 

• 

Na de teleurstelling van 23 november (zie vorige bericht) gebeurt er iets bij YAN. Er komt het besef, waar we al lang op wachten, dat niet wij maar de leden van YAN verantwoordelijk zijn voor het welslagen van hun activiteiten. YAN is van hun en daar komt niemand aan.
In de vergadering van 30 november besluiten ze om deze dag zelf te organiseren en ook aan te kloppen bij de lokale autoriteiten voor geld.
Er is een aantal dagen radiostilte en op 3 december worden we overspoeld met foto’s en video’s van een zeer geslaagde dag. Zie hieronder het resultaat:

• 

• 

• 

• 

• 

• 

We hebben nog veel meer foto’s en filmpjes van YAN gekregen maar vanwege de privacy die we willen respecteren gaan we deze niet publiceren.

In de School for the Blind is een gebrek aan veel: vervoer naar de verder gelegen middelbare scholen, eten, kleding, zeep, lesmaterialen. Helaas kunnen we deze zaken niet structureel oplossen maar we gaan wel kijken hoe we de jonge mensen van YAN kunnen verbinden met de School for the Blind zodat ze samen dingen kunnen ondernemen en plezier kunnen hebben.