Een dag later dan gepland, op dinsdag, we hadden geen reservewiel, zijn Kelly en ik naar Kabala gereisd. Een reis van ongeveer 5 uur. Het is 34 graden en de airco werkt niet goed maar rond 4 uur zijn we er.

Natuurlijk willen we het nieuwe kantoor van YAN bewonderen. Het ligt langs een grote weg en is te herkennen aan het bord langs de weg. Het kantoor is mooi, veel groter dan het vorige maar er ontbreken nog wat details. Daarover gaan we met de eigenaar praten.

Eigenlijk hadden we een activiteit gepland over het in handen nemen van je eigen leerproces, verantwoordelijkheid nemen maar omdat we niet wisten hoe laat we er zouden zijn, waren er niet veel leden. Gelukkig had ik nog een worksheet over gender awareness en in groepjes van 2 hebben ze daar samen naar gekeken. En er kwamen verrassende dingen naar voren. Later deze week zullen we hierop terug komen.

Ze waren graag nog een dag gebleven maar morgen moeten ze weer naar school dus er zit niets anders op dan naar huis te gaan. Daddy K, de broer van Kelly, rijdt en Lansana de bevriende automonteur gaat ook mee. Dat geeft toch een gerust gevoel.
Daar gaan ze:

Vanaf het begin vroegen ze het al, gaan we naar het strand?
Natuurlijk gun je ze dat maar de grote stranden liggen helemaal ten westen van Freetown en om daar te komen moet je eerst de stad door.

Vorige keer zijn we naar Lumley Beach gegaan, in het noorden. Number 2 beach is ook prachtig maar veel tijd is er niet, de jongeren moet weer op tijd terug naar Kabala. 3 jaar geleden hebben we het, minder toeristische strandje Bureh beach ontdekt dus dat leek ons wel een goed idee. 30 minuten rijden van Waterloo. Op de weg ernaar toe zie je al de zee en ook zijn er vissersdorpjes zoals Tombo.
En dan zijn we er. de jongeren zijn meteen enthousiast.
Wat zijn de stranden hier prachtig.
Entree 10 leones ongeveer 50 cent per persoon.
Als we terug gaan nemen sommigen als souvenir een flesje zout water mee.

En daar komen ze dan alle 12:

Op zaterdag zijn we naar Tacugama gegaan, het opvangpark voor chimpansees die wees zijn geworden doordat of hun moeder is gedood en daarmee een hele groep om te dienen als bushmeat ( voedsel voor de lokale bevolking ) of de baby chimpansees zijn gevangen genomen om als huisdier verder te leven. Ook in dit geval moet vaak een groep worden gedood want de dieren zijn erg beschermend naar hun kroos. In Tacugama leven verschillende groepen in stadia naar weer in het wild leven. Indrukwekkend met hoeveel passie er wordt gewerkt door zowel Sierra Leoneans en buitenlanders. We ontmoeten zelfs een jonge vrouw uit Limburg Sem, die hier werkt.
De foto’s zeggen genoeg het was een geweldige ervaring voor YAN dankzij de medewerkers van Tacugama. Informatie over Tacugama vind je op https://www.tacugama.com/ Luister ook eens naar het aanstekelijke filmpje/ liedje.

Maar eerst voordat we gaan wordt er natuurlijk gestreken.

In de middag doen we het budgetspel. Enorm leerzaam en daar gaan we zeker nog wat mee doen.

In het vorige verslag schreef ik over onze plannen met YAN in het eerste weekend en nu zit ik in Waterloo, een voorstad van Freetown. Het is zondagmiddag en YAN is net vertrokken, terug naar Kabala. Ik heb pas een beetje rust als ik hoor dat ze goed zijn aangekomen.
Het weekend was geweldig, voldeed aan alle verwachtingen.

Vrijdagavond komen ze aan maar daar gingen natuurlijk veel voorbereidingen aan vooraf en hoe verdeel je 15 jonge mensen over 3 slaapkamers. Dit jaar hebben Kelly en ik een container verscheept met alle spullen die we in de loop van de jaren hebben gekregen. Die toer om de container op z’n plek te krijgen spaar ik jullie maar, het was een reis van 21 dagen met veel geregel.
In die container waren o.a. stoelen, matrassen, lakens, kussens en een tent. Dat komt nu goed van pas.
De kamers worden ingericht, de tent opgezet, Hawa de schoonzus kookt en dan is het wachten. Ondertussen kijken we met de buurkindjes een film. (op de laptop, beamer, en met behulp van een generator)

De buurkindjes is een verhaal apart. Zij zijn met 7 in de leeftijd van 1 tot 17 jaar en wonen samen met hun oma. De oudste Ali gaat naar de eerste klas van de middelbare school. Vanmiddag hebben we ze allemaal van kleren voorzien afkomstig uit de zakken uit de container. Ik heb ze verteld dat ze in hun nieuwe kleren naar de film mogen komen en trots dat ze zijn!

En dan komen ze aan, 12 jongeren van YAN. drie meisjes zijn niet meegekomen, zij zijn in hun dorp gebleven omdat dit weekend de laatste dag is van de initiation in de Bondo society van enkele meisjes uit het dorp. Ze kwamen er niet onderuit om daar aan mee te doen, de druk vanuit de gemeenschap was te groot. We hebben van alles geprobeerd tot aan de Paramount Chief aan toe die overigens vond dat ze toestemming moesten krijgen van de Town Chief om te gaan maar het mocht niet baten.
Het voort te ver om hier iets over de Bondo te vertellen. Ik kan niet anders zeggen dan dat dit een gruwelijke traditie is. Wil je meer weten dan staan er een goed artikel op wikipedia: https://en.wikipedia.org/wiki/Female_genital_mutilation_in_Sierra_Leone

Kamers verdelen, eten, jongens en meisjes apart en dan even samen komen in de woonkamer.

En… ze brengen een cadeautje mee.