The Day of the African Child, Kabala

Soms lopen dingen anders dan dat je ze in Nederland had bedacht. En wat moet je dan? Natuurlijk waren we teleurgesteld dat de uniformen niet geleverd waren voor de Day of the African Child. Ze waren klaar, dat wisten we. Maar Manty en haar lerares waren dat weekend niet in Kabala en daar kun je van hieruit niets aan veranderen. De overdracht van de uniformen en andere schoolspullen aan de meisjes uit Semamaya moest het hoogtepunt van de dag worden. We liepen tegen nog een ander probleem aan: veel leden zijn ook lid van andere grotere organisaties zoals PLAN International en CFN (Children’s Forum Network). Omdat wij ervoor gekozen hebben de dag klein te houden, we willen YAN immers niet afhankelijk maken van het geld wat nodig is voor grote activiteiten, en andere organisaties wel groots uitpakken, kozen veel YAN leden ervoor om een deel van de dag, mee te doen met de grote organisaties. Deze organisaties bieden hun echter niet de school support die wij bieden.
Wat vinden wij daar nu van? U mag gerust reageren.

De uniformen zijn overigens 2 dagen later geleverd in het kantoor van YAN en zodra ze worden overhandigd hoort u van ons.

De Day of the African Child bracht voor YAN en ook de kinderen uit de buurt wel veel plezier en saamhorigheid. Zeker niet onbelangrijk!
Kijk zelf maar naar de video’s en foto’s van dans, muziek en spel.

YAN leden in het kantoor

Terugblik op Day of the African Child, Kijken met andere ogen, in Heerlen.

Het was een geweldige dag. Viering, presentatie, heerlijk eten van Kenku en Aminata. Wandelingetje door de tuin met items uit het dagelijks leven in Sierra Leone. Muziek, djembé spelers, kleding uit Sierra Leone en de verkoop ( alles werd verkocht! )

De presentatie over wat wij kunnen leren van de Afrikaanse cultuur en levenswijze kunt u hier terug lezen.

https://taiama-andreas.org/wp-content/uploads/2020/04/Kijken-met-andere-ogen.pdf

Hier een beeldverhaal van de dag.

Nog even, zondag evenement Kijken met andere ogen.

Aanstaande zondag is het dan zover. Het evenement kijken met andere ogen. Er is vraag naar wat er die dag op het programma staat. De viering, waarin overigens iedereen van harte welkom is, duurt tot ongeveer 11.15 uur. Daarna is er tijd voor een kopje koffie in de kerk. Na de koffie is er een presentatie met het thema Kijken met andere ogen, over hoe de Afrikaanse en Europese culturen totaal van elkaar verschillen, hoe moeilijk het is te communiceren en wat we van elkaar kunnen leren.
Na de presentatie gaan we naar buiten. Voor de kerk is een pleintje en om de kerk een tuin. Via verschillende stations kun je een beetje proeven van het Afrikaanse leven. Je kunt o.a water dragen op je hoofd , strijken zonder stroom, ontdekken wat een fufulamp is en tot slot kun je een kijkje nemen in de Afrikaanse keuken.
Kenku en Aminata uit Sierra Leone laten je proeven van Afrikaans eten en geven uitleg over keukengerei zoals een matawodo
En als je wat geld over hebt, er zijn spulletjes te koop gemaakt van stoffen uit Kabala, Sierra Leone.

U bent allen van harte uitgenodigd!

Misschien dat u na deze middag, nog steeds met plezier maar met andere ogen naar bijgaande foto kijkt….

De hand van een kind kan niet hoog reiken en de hand van een oude man past niet door de hals van een kalebas.

In het westen draait alles om ik, ik, ik,” Dit is een stukje uit een interview met Sophie Oluwole een Nigeriaans filosoof. “Dat heeft de wereld uit balans gebracht. De westerse gerichtheid op het ik leidt ertoe dat je de ander minder belangrijk vindt en gemakkelijk weg kunt zetten als minderwaardig.In het Afrikaanse denken is het zelf niet gescheiden van andere personen. De hand van een kind kan niet hoog reiken en de hand van een oude man past niet door de hals van een kalebas. Dat betekent dat je elkaar aanvult en nodig hebt.

Wat is er met de farm gebeurd ?

Toen we in januari een bezoek brachten aan YAN waren we nieuwsgierig naar de opbrengst van de farm. Er werd nogal geheimzinnig over gedaan, ze wilden ons verrassen en niets zeggen. Nog steeds is mij niet helemaal duidelijk waarom, de waarde van geld en de kijk op de waarde van geld is hier toch heel anders dan daar. Uiteindelijk kregen we te horen wat de totale opbrengst in 2018 is: 1.600.000 leones, ongeveer 160 euro.
Mag je daar trots op zijn? 160 euro is in Sierra Leone een heel vermogen.
Als je bekijkt hoe weinig leden echt actief zijn geweest op de farm dan valt dat tegen. Kijk je wat wij als STA aan geld hierin hebben geïnvesteerd dan valt dat zeker tegen. Maar… ze hebben hopelijk er wat van geleerd en een startende onderneming gaat nu eenmaal met vallen en opstaan.

Voor 2019 zijn we nu overeengekomen dat ze doorgaan met de farming. De gereedschappen zijn er, de kunstmest die in 2018 is gestrooid is goed voor 2 jaar en ze gaan zich dit jaar concentreren op een gewas de Konsho, een soort bonen. Voor de Konsho hoeft er niet zoveel omgespit te worden (er zijn dit jaar veel jonge meisjes in de groep die dit lichamelijk niet aan kunnen) en de Konsho worden minder snel gestolen dan de mais.
In maart hebben ze de Konsho van het vorig jaar geoogst. Ze hadden een half kopje gezaaid, kosten 600 leones (6 cent) als uitprobeersel. Hieruit kwamen 40 kopjes oogst. Dat heeft 48.000 leones (4,80 euro) opgebracht.

De oogst van de bonen

Het blijft een heel andere wereld maar we blijven ze steunen!