Vrijdagavond 14 juni zal Marie-José Brounen namens Stichting Taiama-Andreas vertellen over verschillen tussen Afrikaanse ( collectieve ) culturen en onze ( individualistische) cultuur. De Ubuntu filosofie, “Ik ben omdat wij zijn”, vormt de leidraad. Vanuit de ervaring die we hebben opgedaan tijdens de contacten met jongeren in Sierra Leone, kijken naar wat deze verschillen ons kunnen leren.
Wat een dag was dit bij YAN! YAN besloot dit jaar om deze dag aandacht te besteden aan geschiedenis en leiderschap. Bij geschiedenis werd aandacht besteed aan de geschiedenis van vóór het koloniale tijdperk. In die tijd waren de bewoners van Sierra Leone (het land Sierra Leone bestond nog niet) nog niet beïnvloed door het westen of door religies als de Islam en het Christendom. De rijke cultuur van die tijd is (gedeeltelijk) verdwenen en het is altijd goed om te leren waar je vandaan komt. Er werden geschiedenisboeken aangeschaft en er werden presentaties gegeven door leden.
Nog wat onwennig, Fatmata geeft een presentatie over de geschiedenis van Sierra Leone. Zo leren de jongeren te spreken in het openbaar.
De ‘ tweede’ geschiedenis, meer recent, ging over de geschiedenis van hun eigen groep; wie waren de oprichters, hoe is de groep ontstaan, welke rol heeft Stichting Taiama-Andreas hierbij gespeeld. Sajor Jalloh gaf uitleg.
Het thema leiderschap werd belicht door Abubakarr Sesay. Hij is student en lid van Children’s Forum Network in Kabala. Abubakarr gaf de training zonder hiervoor kosten te vragen, iets wat heel uitzonderlijk is. En hier is ook ruimte voor een energizer en lol. Fimpje: Finah Conteh.
En dan maakt de secretaris van de groep John Marah een verslag van de dag.
Wat zijn we trots op deze groep. De dag werd helemaal door henzelf georganiseerd. Programma maken, budget maken en daarmee uitkomen, presenteren, een spreker uitnodigen, koken (er werd ook samen gegeten) en daarna een evaluatieverslag, ze hebben weer veel geleerd!
We zijn alweer 3 weken terug in Nederland en zoals altijd moeten we weer even landen in deze hectische westerse wereld. De reis heeft ons hier en daar veel gebracht getuige ook onze verslagen. Er zijn wat zaken die we willen gaan oppakken en daarvoor is wel weer financiële steun nodig.
Kumba en Saio, de twee blinde meisjes hebben een typemachine nodig om hun examens te kunnen maken. We gaan nadenken hoe we dat kunnen realiseren. Abubakarr heeft een nieuwe prothese nodig, de oude is echt te klein geworden. Dit wordt iets voor de zomervakantie want daarvoor moet hij een paar weken naar Freetown. Finah Conteh heeft het moeilijk in Makeni. Ze heeft gevraagd of we voor haar een diepvriezer kunnen kopen zodat ze ijsblokjes kan maken om te verkopen aan mensen. Met de ijsblokjes kunnen mensen die geen diepvriezer hebben drank en eten koel houden. Met de opbrengst kan Finah beter in haar levensonderhoud voorzien en kan ze tevens boeken voor haar studie kopen. Dat maakt haar meer onafhankelijk.
Toen we naar Sierra Leone kwamen, hebben we een groep Nederlandse mensen ontmoet in het vliegtuig. Ze zijn van de organisatie Friends of the African Dream (FAD).
Twee van hen, Henk en Maria, vliegen woensdag terug naar Nederland en ze verblijven op 6 km van waar wij nu zijn. We hebben ze uitgenodigd om gisteravond met ons te eten. Naar goed Nederlands gebruik brachten ze een fles wijn mee, die is niet gemakkelijk om hier te vinden. Ik heb hier nog nooit een fles wijn gezien en dit is dus een heel bijzonder geschenk.
Het was een heel gezellige avond en we hebben veel ervaringen kunnen uitwisselen. Als het aan ons ligt zullen we zeker contact blijven houden.
Kukudu, Kelly’s nicht, hebben we gevraagd om te koken. Zij heeft een opleiding catering gedaan en ze deed het uitstekend.
Je ziet ze niet veel meer, mensen die het traditionele weven beoefenen. Sajor Jalloh brengt ons naar een huis waar een oudere vrouw al haar kinderen de kunst heeft geleerd zodat deze niet verloren gaat. De vrouw is er helaas niet maar de zoon wil maar al te graag een demonstratie geven en wij mogen ook even proberen.