Gister even de tijd genomen om Freetown te verkennen. De Marronchurch uit 1802 waar het hout van het plafond afkomstig is van oude slavenschepen en de klok de scheepsbel was van een van deze schepen. De enorme cottontree zo genoemd omdat de ex slaven die terugkwamen hier vergaderden. En dan de drukte in het centrum, je weet niet wat je ziet!! Helaas nu hier geen foto’s van, die staan nog op de camera. Wel van de keuken van onze gastvrouw Manseray, een moderne keuken.
Wat een reis; vertraging van een uur, daarna bleek dat we een tussenstop gingen maken in Monrovia, Liberia en na een vlucht van 10 uur zijn we op Lungi, de luchthaven van Freetown aangekomen. Drukte en chaos; bij de douane vingerafdrukken en pasfoto laten maken en je handen gedesinfecteerd. Op naar de koffers en dat is niet eenvoudig, 6 grote koffers vinden en vervoeren. Maar dat hadden de Sierra Leonears snel door: 3 Europeanen met grote koffers. Iedereen wilde wel een slaatje meepikken en onze koffers vervoeren.
Er wordt stevig onderhandeld en tot overmaat van ramp is er vandaag geen ferry meer. Er komt een chauffeur van Defence for children die zegt dat hij ons over land naar de hoofdstad moet brengen. We zijn gewaarschuwd dat we dat dus absoluut niet moeten doen en er volgt een flinke discussie maar… Kelly houdt voet bij stuk, we gaan met de motorboot. De chauffeur, die niet met de auto merken, geven we benzinegeld en die vertrekt gelukkig. Na ongeveer een uur zitten we op de boot, het gaat super snel en we hebben plezier met iedereen aan boord ( dat zijn er overigens maar 12 en een heleboel bagage) Kosten 40 euro per persoon.
Halverwege valt de boot plotseling uit, midden op de oceaan… Plastic in de propeller.
Gelukkig is het gauw verholpen en komen we veilig aan in Freetown. Na een ietwat riskante autorit met de chauffeur van Abdul komen we eindelijk op de plaats van bestemming aan waa een heerlijk diner op ons staat te wachten. En nu slapen, we zijn kapot en het is half 2.
De koffers zijn gepakt.
Vanmiddag was het even schrikken: 2 uur na het inchecken zagen we op google dat de vlucht was geannuleerd. Na even bellen met de vliegmaatschappij bleek dat we 1,5 uur eerder konden vertrekken. Bovendien komen we 40 minuten later aan omdat we eerst naar Monrovia, Liberia vliegen. Africa starts at Brussels Airport. We komen dus aan als het bijna donker is. Kijk maar bij het vorige bericht wat dat betekent.
Van 10 tot 24 februari gaan Jacq. Zenden, Kelly Fofanah en Marie-José Brounen naar Sierra leone. Kijk bij reisverslag 2017 om deze reis te volgen. We zullen proberen om jullie voor en tijdens de reis zoveel mogelijk op de hoogte te houden van wat we allemaal meemaken. Door een gebrek aan internetverbinding of electricteit vooral in de stad Kabala, zal dat helaas niet altijd mogelijk zijn.
Over een week is het zo ver: we vertrekken naar Sierra Leone. Afgelopen zondag was op Belgie Een in het programma Waes reizen een reis naar Sierra Leone. Goed was te zien hoe prachtig het land is; geweldige stranden, vriendelijke mensen en een wondermooie natuur. Vaak wordt mij gevraagd hoe lang het vliegen is en dan is men verbaasd; na een vlucht van 6,5 uur vanuit Brussel sta je al op de luchthaven van Sierra Leone, Lungi international airport. Vanuit Lungi, de vluchten vanuit Europa komen’s avonds als het donker is aan, moet je dan nog naar de hoofdstad Freetown reizen. Ik verbaas mij hoe iemand heeft kunnen verzinnen om de luchthaven van een land zo te situeren:
Over land is geen optie dat is duidelijk, teveel water en dan wordt ook nog afgeraden vanuit Lungi in het donker te reizen. Gelukkig gaat er met regelmaat een ferry waar veel gebuik van wordt gemaakt. Verder kun je reizen uit een helicopter van Paramount Airlines maar deze maatschappij staat op de list of air carriers banned in the European Union, wij zullen in de komende tijd onze maatstaven wel enigszins moeten aanpassen maar om dan meteen hiermee te vliegen? Verder is er de naar mijn mening veel te dure manier de Sea Coach, een motorboot. Toch maar met de ferry dan?
