Opnieuw naar Sierra Leone, wat zijn onze plannen.

Marie-José Brounen

En daar gaan we weer, Sierra Leone. Begint een beetje te voelen als thuis komen maar met gemengde gevoelens. Op dit moment lees ik het boek “De Getemde man” van Babah Tarawally uit Sierra Leone.
Hij beschrijft (hoe het is om man te zijn in) de verschillende werelden.
Waar in Sierra Leone de gemeenschap belangrijk is, staat in Nederland het individu centraal.
Boeiend, maar het maakt wat we doen en de communicatie zo moeilijk.

Terug naar de reis. Anders dan vorig jaar toen vanwege corona de reis onverwacht toch door ging, hebben we dit jaar een programma gemaakt.
Daarbij hebben we geprobeerd YAN leden verantwoordelijkheden gegeven. Zo krijgen we 1) hulp, 2) kunnen we goed zien wie er wat in zijn mars heeft en 3) wordt het een gezamenlijke verantwoordelijkheid.
Punt 1 en 3 lijken op dit moment een illusie. Het blijkt weer eens hoe moeilijk het is om te plannen en om je verantwoordelijkheid te nemen. Dat is hier voor jongeren al moeilijk, laat staan daar, zeker ook als je kijkt naar wat ik hierboven schreef.

Toch hebben we een mooi programma kunnen neerzetten. Zeker ook met de hulp van Sajor, de jongeman die YAN mede oprichtten en nu in Freetown studeert.
Hopelijk komen alle plannen zo veel als mogelijk uit. Hieronder een overzicht.

Net zoals vorig jaar hebben we de vijftien meest actieve leden van YAN uitgenodigd om een weekend met ons in Waterloo, een voorstad van Freetown te verblijven.
Vrijdag zullen ze na school worden opgehaald en ’s avonds laat komen ze aan in Waterloo.
Zaterdag is het al vroeg opstaan; om 9 uur worden we in Tacugama Chimpanzee Sanctuary verwacht.
Tacugama is een opvang voor de ernstig bedreigde chimpansee. Chimpansees worden in Sierra Leone gevangen om te eten (bushmeat) or om te dienen als huisdier. Om een kleine chimpansee te vangen worden vaak veel familieleden van de chimpansee gedood.
De chimpansee is het nationale symbool van Sierra Leone.
Om meer te weten komen over Tacugama en hun werk, klik op onderstaande link:
https://www.tacugama.com/education/#1508096391802-c021890d-0db7

De opdracht voor de jongeren die het voorrecht hebben om het park te bezoeken zal zijn om in groepjes van 4 een presentatie te maken voor de achterblijvers in Kabala.

Verder staat er in het weekend een spel op het programma, the budgetgame, waarbij ze in groepjes met een bepaald budget, activiteiten moeten organiseren. De kunst is om uit te komen met het geld en misschien zelfs wat over te houden.

Op zondagmiddag reizen de jongeren dan weer terug naar Kabala zodat ze op maandag op school kunnen zijn.

Maandag reizen Kelly en Marie-José naar Kabala en we zullen, verdeeld over de dagen die volgen, de verschillende scholen bezoeken.
Verder staat er elke dag om 4 uur, na school, een bijeenkomst met YAN in hun kantoor op het programma.


We hebben dit jaar gekozen voor een thema, het thema OWNERSHIP. Ownership over je leven en ownerschip over YAN. Wie is er verantwoordelijk en wie onderneemt actie?
De eerste middag krijgen de jongeren de opdracht om eens te kijken hoe je leven er nu en misschien in de toekomst uit gaat/ kan zien. Wat heb je nodig om te doelen te bereiken, wat kun je zelf doen en wat/ wie heb je nodig?
De tweede middag zullen de Tacugama gangers hun presentatie presenteren aan de rest van de groep en zullen we daarna een film kijken over chimpansees.
De derde middag zullen we met de jongeren die duidelijk een doel hebben voor hun toekomst na de middelbare school gaan kijken wat de mogelijkheden zijn. Dat zal geen gemakkelijke opgave zijn want over het algemeen weten de jongeren niet wat ze willen of hebben ze zo’n grote dromen, denk aan universiteit of zelfs reizen naar het westen, dat die niet te verwezenlijken zijn.
Op de vrijdag worden we verwacht bij de halve finale van het 4e MantenKelly tournament, een voetbaltoernooi waaraan 12 teams deelnemen. Meer hierover vind je op Facebook.
https://www.facebook.com/profile.php?id=100063577221521

En dan is het zaterdag. Op die dag nodigen we de ouders van de jongeren uit om naar het kantoor te komen om hen te ontmoeten. We zullen ook samen stilstaan bij de toekomst van YAN. Het thema ownership komt weer aan bod; van wie is YAN, wie is er verantwoordelijk voor de organisatie, voor de financiën?
’s Middags is er de finale van het MantenKelly tournament waar we allemaal worden verwacht.

Het programma is ambitieus, we zetten hoog in en we zullen wel zien wat ervan komt.

Mijn reis begint officieel morgen maar met alle voorbereidingen is hij al veel eerder begonnen…..
Wordt vervolgd.

De ID kaarten

Marie-José Brounen

De discussie met YAN is er al lang; we willen graag ID kaarten om te kunnen laten zien dat we bij YAN horen. Maar wie heeft er recht op zo’n kaart?
Er zijn leden van het eerste uur die Kabala hebben verlaten maar zich nog steeds betrokken voelen. Er zijn leden in Kabala die een tijd naar vergaderingen komen en dan weer een tijdje weg zijn.
Wie is een lid en wie niet en wanneer ben je een goed YAN lid.
De ID kaarten zijn bovendien niet goedkoop en we willen ze ook niet om de haverklap vervangen omdat je bijvoorbeeld opeens secretaris wordt.

Omdat YAN veel waarde hecht aan de kaarten hebben we besloten om het eens met 6 kaarten te proberen. Het idee ontstond om de kaarten te voorzien van een unieke QR code waarachter de informatie van het desbetreffende lid staat. Die informatie kan dan aangepast worden zonder dat de kaart hoeft te worden vervangen. En zie hier het resultaat, we zijn er ondertussen hartstikke trots op. (gemaakt met de hulp van Koen en Wouter Habets)

3 December International Day of People with Disabilities

Marie-José Brounen

Vandaag had YAN de laatste activiteit van het jaar. Op de School for the Blind in Kabala werd de internationale dag voor mensen met een beperking gevierd. Zoals altijd werd er samen gekookt maar er was ook een debat met een wedstrijd element; de vraag is of mensen met een beperking kunnen functioneren in de maatschappij. Er waren 2 groepen voor het debat: YAN en de blinde mensen.

De leerlingen van de blindenschool wonnen de wedstrijd met glans.

Ondertussen wordt er samen gekookt.

Werken op de farm.

Marie-José Brounen

Zoals sommigen misschien weten bezit Kelly een stuk grond dat van zijn overleden oma was en waar hij goede herinneringen aan heeft. Na schooltijd moest hij de apen gaan weg jagen die het voorzien hadden op de pinda’s op de toenmalige pindaplantage.
Begin dit jaar hebben we Manty, een ouder lid van YAN de kans gegeven om groente en eventueel rijst te verbouwen maar helaas heeft zij ervoor gekozen om uiteindelijk ergens anders te gaan “boeren”.

Nicht Yerie Fofanah kreeg ook een stuk land van de farm te leen en zij heeft er echt iets moois van gemaakt. Er groeien zoete aardappels, mais, bonen en cassava. Op het moerasstuk voor de farm heeft ze rijst geplant.
En deze rijst is nu rijp en heel veel werk om te oogsten. Gaandeweg kwamen we op het idee om de jongeren die we sponsoren om hulp te vragen. En dan niet alleen de leden van ‘onze’ YAN groep maar ook de voetballers die worden gesponsord door Kelly, vrienden, collega’s en familie en de MantenKelly dancers. Ze waren allemaal meteen enthousiast vooral ook omdat Yerie had beloofd om ontbijt en een warme maaltijd te koken. Twee keer per dag eten is iets wat in deze crisistijd voor veel mensen in Kabala een luxe is, vaak is er maar geld voor een maaltijd per dag.

Afgelopen zaterdag was het zover. Al vroeg in de morgen komen de eerste jongeren naar de farm en het wordt meteen een gezellige boel.

Yerie en haar dochters maken ontbijt, zoete aardappels van de farm, cassava en vis.

Dan wordt de rijst vakkundig gesneden.

De rijst wordt gedorst.

En dan wordt de rijst gescheiden van de stengels. De stengels worden gebruikt om matrassen te vullen.

Ondertussen word er gekookt.

De rijst wordt met behulp van een Fanna gescheiden van de schilletjes en daarna in zakken gedaan.
Op dit moment kost een kopje rijst 20 cent en een zak rijst bijna 45 euro.

En dan is er, na een dag hard werken, een heerlijke maaltijd.

Dank Bintumani Young Stars, MantenKelly FC, MantenKelly Dancers en
de YAN leden: Lamin, Sajor, Makura, Fatu R, Finah C, Finah M, John, Musa, Kulako, Feremusu, Abubakarr.

Van de onder- naar de bovenbouw.

Marie-José Brounen

In Sierra Leone heb je verschillende examens:
de NPSE de National Primary School Examination, een soort Cito-toets aan het einde van de basisschool,
BECE, Basic Education Certificate Examination, een examen om de onderbouw van de middelbare school af te sluiten,
en WASSCE, West African Senior School Certificate Examination, de afsluiting van de middelbare school.

14 jongeren van YAN hebben het BECE examen afgelegd. 12 van hen hebben het examen met succes afgerond. Een meisje is helaas gestopt met school omdat ze zwanger is geworden en een meisje is, nadat haar vader is overleden, naar Freetown verhuisd.

Afgelopen zaterdag hebben de 12 als beloning een nieuwe rugzak gekregen.
Het was een gezellige boel op het kantoor van YAN waar ze ook vele ouders mochten begroeten.

Jeneba krijgt haar rugzak

De groep voor het nieuwe kantoor.